فرهنگی، اقتصادی، هنری
آخرین مجموعه شعر آسکیا همیلتون، همه روحها، پیش از مرگ او بر اثر سرطان در اوایل امسال در سن 56 سالگی نوشته شد. گلچین نهایی او که به چهار سکانس غزلی تقسیم شده است، تأملی درباره مرگ و مردن است که کلیت زندگی او را منعکس میکند. در شعر آغازین با تند و تیز نوشته، «فرینگ»، او با معنای مضاعف آن کلمه – سفر کردن و ادامه دادن – بازی میکند، گویی خوانندگان جرات میکنند که با او به این سفر وجودی ادامه دهند تا خاطرات گذشتهاش را قبل از اینکه خیلی دیر شود، بازیابی کنند. زمانی که همیلتون داستانش را تعریف میکند، گاهشماری اهمیتی ندارد. در عوض، او زمان خود را بر روی زمین از طریق ارتباط آزاد ردیابی می کند. در «موزه رفتن»، او سفر دوران کودکی خود به موزهای در هلند را به یاد میآورد، جایی که مادرش بزرگ شده بود، که او را به فکر کردن در مورد پیوندهای خانوادهاش با جنگ جهانی دوم سوق میدهد . در شعر عنوان، او از خود میپرسد که آیا وسواس پسر خردسالش با بازیهای ویدیویی که وحشتهای جنگ را بازآفرینی میکنند، به او کمک میکند تا با رفتنش کنار بیاید. او مکانیسم مقابله خود را در زبان پیدا کرده است. با نوشتن همه اینها، او می تواند ناگزیر بودن زمان را بپذیرد. All Souls یادآوری ویرانگر از مرگ و میر خود است که توسط نویسنده ای نوشته شده است که خیلی زود رفته است. - شانون کارلین